رشته ورزشی فوتبال

آشنایی با رشته ورزشی فوتبال

فوتبال، که در بسیاری از نقاط جهان با نام فوتبال (Football) و در آمریکای شمالی با نام ساکر (Soccer) شناخته می‌شود، یک ورزش تیمی است که بین دو تیم، هر یک با یازده بازیکن، انجام می‌شود. این رشته ورزشی تیمی در یک زمین مستطیل‌شکل (که زمین فوتبال نامیده می‌شود) و روی چمن طبیعی یا مصنوعی بازی می‌شود. هدف اصلی بازی، وارد کردن توپ به دروازه تیم حریف است که به آن گل زدن گفته می‌شود. تیمی که در پایان بازی تعداد گل‌های بیشتری به ثمر رسانده باشد، برنده محسوب می‌شود.

فوتبال به دلیل سادگی نسبی قوانینش، امکان بازی در هر مکانی با یک توپ، و شور و هیجانی که ایجاد می‌کند، به محبوب‌ترین ورزش جهان تبدیل شده است. این ورزش فراتر از رقابت، به یک پدیده فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان دور هم جمع می‌کند. جام جهانی فوتبال، بزرگترین رویداد ورزشی تک رشته‌ای جهان، گواهی بر محبوبیت و نفوذ بی‌بدیل این ورزش است.

انواع فوتبال

فوتبال یک خانواده از ورزش های تیمی است که شامل ضربه زدن به توپ برای به ثمر رساندن گل است. انواع مختلفی از فوتبال وجود دارد که هر کدام قوانین و سبک بازی خاص خود را دارند. برخی از رایج ترین انواع فوتبال عبارتند از:

فوتبال (Association Football): این نوع فوتبال که در بسیاری از کشورهای جهان به عنوان “فوتبال” شناخته می شود، پرطرفدارترین نوع فوتبال است. در این بازی، دو تیم 11 نفره تلاش می کنند تا با استفاده از پا، سر و سینه، توپ را وارد دروازه حریف کنند.
فوتبال آمریکایی (American Football): این نوع فوتبال که بیشتر در ایالات متحده و کانادا محبوب است، با یک توپ بیضی شکل و قوانین متفاوتی نسبت به فوتبال بازی می شود. هدف در این بازی، پیش بردن توپ به سمت انتهای زمین حریف و کسب امتیاز است.
فوتبال کانادایی (Canadian Football): این نوع فوتبال شباهت زیادی به فوتبال آمریکایی دارد، اما با قوانین کمی متفاوت و زمین بازی بزرگتر انجام می شود.
راگبی (Rugby Football): راگبی یک ورزش تیمی است که در آن بازیکنان با حمل، پاس دادن و شوت کردن توپ بیضی شکل، سعی در کسب امتیاز دارند. در راگبی، برخورد فیزیکی بین بازیکنان مجاز است.
فوتسال (Futsal): فوتسال نوعی فوتبال است که در سالن و با توپ کوچکتر انجام می شود. این بازی معمولاً با 5 بازیکن در هر تیم انجام می شود و بر مهارت های فردی و پاس های کوتاه تمرکز دارد.
فوتبال ساحلی (Beach Soccer): فوتبال ساحلی نوعی فوتبال است که روی شن و با قوانین خاص خود انجام می شود. این بازی معمولاً با 5 بازیکن در هر تیم انجام می شود و بر حرکات آکروباتیک و گل های تماشایی تمرکز دارد.
فوتبال نابینایان (Blind Football): نوعی فوتبال است که مخصوص ورزشکاران نابینا یا کم بینا طراحی شده است.
فوتبال قطع عضو (Amputee Football): فوتبالی است که توسط بازیکنان قطع عضو انجام می شود.
فوتبال حبابی (Bubble Football): نوعی فوتبال است که در آن بازیکنان حباب های بادی می پوشند.
موتوبال (Moto-ball): نوعی فوتبال که در آن بازیکنان سوار موتور سیکلت هستند.
فوتبال سه طرفه (Three-sided football): نوعی فوتبال است که با سه تیم انجام می شود.
فوتبال تنیس (Football Tennis): نوعی ورزش است که عناصر فوتبال و تنیس را ترکیب می کند.

تاریخچه

سابقه فوتبال به قرن دوم و سوم قبل از میلاد در چین باز می گردد. در آن زمان، سربازان چینی برای تمرینات نظامی، نوعی توپ چرمی پر شده با پر و مو را با پا شوت می کردند. این بازی “تسو چو” نام داشت. در یونان و روم باستان نیز بازی های مشابهی با توپ وجود داشته است. فوتبال مدرن در قرن نوزدهم در انگلستان شکل گرفت. در سال 1863، اتحادیه فوتبال انگلستان (FA) تاسیس شد و اولین مجموعه قوانین رسمی فوتبال تدوین گردید. فیفا (فدراسیون بین المللی فوتبال) در سال 1904 تاسیس شد و جام جهانی فوتبال از بزرگترین رویدادهای ورزشی جهان است که هر چهار سال یک بار برگزار می شود.

تاریخچه فوتبال در ایران

فوتبال در ایران در اواخر قرن سیزدهم هجری شمسی توسط انگلیسی ها به ایران آورده شد. فدراسیون فوتبال ایران در سال ۱۲۹۸ هجری خورشیدی (۱۹۲۰ میلادی) تأسیس شده، از سال ۱۹۴۸ عضو فیفا و از سال ۱۹۵۴ عضو ای‌اف‌سی می‌باشد. اولین بازی های فوتبال در ایران بین کارکنان و مهندسان شرکت نفت ایران و انگلیس در مسجد سلیمان برگزار شد. اولین تیم فوتبال ایرانی به نام “کلوپ ایران” در سال 1299 شمسی (1920 میلادی) در تهران تاسیس شد.

تیم ملی فوتبال ایران برای اولین بار در سال 1320 برای شرکت در یک بازی دوستانه تشکیل شد و اولین بازی خود را در کابل مقابل تیم ملی افغانستان انجام داد. ایران تاکنون در 6 دوره جام جهانی فوتبال (1978، 1998، 2006، 2014، 2018 و 2022) حضور داشته است. قدیمی ترین باشگاه فوتبال ایران، باشگاه فوتبال دارایی است که در سال 1315 تاسیس شده است.

تمرینات مناسب در رشته ورزشی فوتبال

موفقیت در فوتبال مستلزم ترکیبی از آمادگی جسمانی بالا، مهارت‌های فنی دقیق، و هوش بازی قوی است. برای رسیدن به این سطح، بازیکنان باید برنامه‌ای جامع از تمرینات عمومی (فیزیکی) و تخصصی (فوتبالی) را دنبال کنند.

عمومی

هوازی: دویدن های استقامتی (مانند دویدن های طولانی با سرعت کم)، تمرینات اینتروال (مانند دوی سرعت های متناوب با دوره های استراحت) و تمرینات دایره ای (انجام مجموعه ای از تمرینات قدرتی و هوازی به صورت متوالی) به منظور افزایش استقامت قلبی عروقی و بهبود عملکرد در طول مسابقه.
قدرتی: تمرینات با وزنه (مانند اسکات، پرس سینه، ددلیفت) و تمرینات با وزن بدن (مانند شنا، بارفیکس، دراز نشست) به منظور افزایش قدرت عضلانی و توان انفجاری.
انعطاف پذیری: حرکات کششی ایستا (نگه داشتن یک وضعیت کششی برای مدت زمان مشخص) و حرکات کششی پویا (حرکات کششی همراه با حرکت) به منظور افزایش دامنه حرکتی مفاصل و کاهش خطر آسیب دیدگی.
تمرینات چابکی و تعادل: تمرینات با نردبان چابکی، مخروط ها و توپ های تعادلی به منظور بهبود سرعت، هماهنگی و تعادل.

تخصصی فردی

کنترل توپ: تمرینات لمس توپ با قسمت های مختلف پا، کنترل توپ در فضا و حفظ توپ در شرایط تحت فشار.
پاس دادن: تمرینات پاس های کوتاه و بلند با دقت و سرعت بالا، پاس دادن در شرایط مختلف و پاس دادن با استفاده از قسمت های مختلف پا.
دریبل زدن: تمرینات دریبل زدن با سرعت و تغییر جهت، دریبل زدن در فضاهای محدود و دریبل زدن در شرایط تحت فشار.
شوت زدن: تمرینات شوت زدن با دقت و قدرت بالا، شوت زدن از زوایای مختلف و شوت زدن در شرایط مختلف.
تکل زدن: تمرینات تکل زدن صحیح و ایمن، تکل زدن در زمان مناسب و تکل زدن در شرایط مختلف.

تاکتیک های تیمی

دفاعی: تمرینات سازماندهی دفاعی، پرس کردن، یارگیری و قطع توپ.
هجومی: تمرینات ایجاد موقعیت گلزنی، پاس های ترکیبی، سانتر کردن و شوت زدن.
تمرینات انتقال: تمرینات انتقال سریع از دفاع به حمله و از حمله به دفاع.
تمرینات ضربات آزاد و کرنر: تمرینات طراحی و اجرای ضربات آزاد و کرنر.

تمرینات ذهنی

تصویرسازی ذهنی: تجسم موفقیت در موقعیت های مختلف بازی.
مدیریت استرس: یادگیری تکنیک های مدیریت استرس و حفظ آرامش در شرایط پرفشار.
افزایش تمرکز: تمرینات افزایش تمرکز و توجه به جزئیات در طول بازی.
تقویت اعتماد به نفس: باور داشتن به توانایی های خود و داشتن نگرش مثبت.

نکات مهم در تمرینات

برنامه تمرینی باید متناسب با سطح آمادگی، سن و پست بازی بازیکن طراحی شود. تمرینات باید به صورت منظم و پیوسته انجام شوند. تنوع در تمرینات می تواند از خستگی و یکنواختی جلوگیری کند. توجه به تغذیه و استراحت مناسب برای بهبود عملکرد و ریکاوری ضروری است.

مشورت با مربی و متخصصان ورزشی می تواند به طراحی برنامه تمرینی مناسب و جلوگیری از آسیب دیدگی کمک کند. با توجه به منابع موجود، تمرینات عمومی و تخصصی فوتبال شامل ترکیبی از تمرینات آمادگی جسمانی، مهارت های فردی، تاکتیک های تیمی و تمرینات ذهنی است. یک برنامه تمرینی جامع و منظم، همراه با تغذیه مناسب و استراحت کافی، می تواند به بازیکنان کمک کند تا در این رشته ورزشی به موفقیت دست یابند.

انواع مسابقات فوتبال

فوتبال به عنوان پر طرفدار ترین ورزش دنیا، دارای مسابقات متنوعی است. تنوع این مسابقات باعث جذابیت بیشتر آن شده است. این مسابقات به صورت داخلی و بین کشوری انجام میشود.انواع مسابقات برای رشته ورزشی فوتبال در جهان و ایران به شرح زیر است.

مسابقات بین المللی

جام جهانی فوتبال: بزرگترین رویداد ورزشی جهان که هر چهار سال یکبار برگزار می شود.
جام ملت های اروپا (یورو): مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا که هر چهار سال یکبار برگزار می شود.
کوپا آمریکا: مسابقات قهرمانی فوتبال آمریکای جنوبی که توسط کونمبول برگزار می شود.
جام ملت های آفریقا: مسابقات قهرمانی فوتبال آفریقا که توسط CAF برگزار می شود.
جام ملت های آسیا: مسابقات قهرمانی فوتبال آسیا که توسط AFC برگزار می شود.
لیگ قهرمانان اروپا: معتبرترین جام باشگاهی در اروپا که بین تیم های برتر باشگاهی این قاره برگزار می شود.
لیگ قهرمانان آسیا: مسابقات باشگاهی برتر در آسیا که بین تیم های برتر باشگاهی این قاره برگزار می شود.
جام باشگاه های جهان: مسابقاتی بین قهرمانان قاره های مختلف جهان.
بازی های المپیک: مسابقات فوتبال در بازی های المپیک تابستانی.

مسابقات داخلی در ایران

لیگ برتر خلیج فارس: بالاترین سطح لیگ فوتبال در ایران که با حضور 16 تیم برگزار می شود.
لیگ دسته اول ایران: دومین سطح لیگ فوتبال در ایران.
جام حذفی ایران: مسابقات حذفی که بین تیم های مختلف از لیگ های مختلف برگزار می شود.
سوپرجام ایران: مسابقه ای بین قهرمان لیگ برتر و قهرمان جام حذفی.

سایر مسابقات

مسابقات دوستانه بین تیم های ملی و باشگاهی
مسابقات منطقه ای و قاره ای برای رده های سنی مختلف
مسابقات فوتبال زنان

قوانین مخصوص مسابقات فوتبال

تمامی مسابقات فوتبال دارای قوانین اصلی و عمومی هستند که باید در آنها رعایت شود. این قوانین توسط هیئت بین المللی فوتبال تعیین شده و توسط داوران و مسئولین برگزاری اجرا می شود. در اینجا سعی شده تا مهمترین و اصلی ترین این قوانین را براس شما شرح دهیم.

قوانین عمومی و اصلی

زمین بازی: زمین بازی باید مستطیلی شکل باشد و ابعاد آن برای مسابقات مختلف، متفاوت است. زمین بازی شامل خطوط مرزی، محوطه جریمه، نقطه پنالتی، دایره میانی و دروازه ها است. جنس زمین بازی می تواند چمن طبیعی یا مصنوعی باشد.
توپ: توپ فوتبال باید کروی شکل باشد و از جنس چرم یا مواد مشابه ساخته شود. وزن و اندازه توپ نیز باید مطابق با استانداردهای تعیین شده باشد.
تعداد بازیکنان: هر تیم فوتبال شامل 11 بازیکن است که یکی از آنها دروازه بان است. تعداد بازیکنان ذخیره و نحوه استفاده از آنها نیز در قوانین مشخص شده است.
تجهیزات بازیکنان: بازیکنان باید از تجهیزات ایمنی مناسب مانند پیراهن، شورت، جوراب، ساق بند و کفش مخصوص فوتبال استفاده کنند. استفاده از هرگونه وسیله ای که برای بازیکن یا دیگران خطرناک باشد، ممنوع است.
داور: هر مسابقه فوتبال توسط یک داور و دو کمک داور قضاوت می شود. داور مسئول اجرای قوانین بازی، کنترل جریان بازی و اتخاذ تصمیمات لازم است.
کمک داوران: کمک داوران در طول بازی به داور در تصمیم گیری ها کمک می کنند. آنها مسئول اعلام آفساید، پرتاب اوت، کرنر و گل هستند.
مدت زمان بازی: مدت زمان بازی فوتبال 90 دقیقه است که به دو نیمه 45 دقیقه ای تقسیم می شود. وقت های اضافه و نحوه محاسبه آنها نیز در قوانین مشخص شده است.
شروع و از سرگیری بازی: بازی فوتبال با یک ضربه شروع از مرکز زمین آغاز می شود. بعد از هر گل، بازی مجدداً از مرکز زمین شروع می شود. سایر موارد از سرگیری بازی شامل پرتاب اوت، کرنر، ضربه دروازه و ضربه آزاد است.
توپ بیرون و داخل بازی: توپی که از خطوط مرزی زمین خارج شود، بیرون از بازی محسوب می شود. توپی که توسط داور متوقف شود نیز از جریان بازی خارج می شود.
روش امتیازدهی: هدف از بازی فوتبال، به ثمر رساندن گل بیشتر نسبت به تیم حریف است. گلی که به درستی وارد دروازه حریف شود، امتیاز محسوب می شود.
خطاها و سوء رفتارها: خطاها و سوء رفتارها می توانند منجر به ضربات آزاد، ضربات پنالتی یا کارت زرد یا قرمز شوند.
آفساید: زمانی که یک بازیکن در موقعیت آفساید قرار دارد، نمی تواند در بازی شرکت کند.

انواع تجهیزات و لوازم ورزشی رشته ورزشی فوتبال

رشته ورزشی فوتبال هم مانند ورزش های دیگر نیاز به یکسری تجهیزات خاص دارد. همچنین، بسته به سطح بازی و نوع تمرینات، ممکن است به تجهیزات دیگری مانند دروازه فوتبال، تور دروازه، تابلوی تاکتیک، و وسایل کمک های اولیه نیز نیاز باشد. تجهیزات و لوازم ورزشی مناسب برای رشته ورزشی فوتبال عبارتند از:

توپ فوتبال: مهمترین وسیله برای بازی فوتبال، توپ با اندازه و وزن استاندارد است.
کفش فوتبال (استوک): کفش های مخصوص فوتبال با استوک های مناسب برای چمن طبیعی یا مصنوعی که به بازیکنان کمک می کند تعادل و چسبندگی خوبی در زمین داشته باشند.
مخروط های تمرینی: برای علامت گذاری زمین و انجام تمرینات مختلف.
نردبان چابکی: برای بهبود سرعت و هماهنگی بازیکنان.
تجهیزات تمرینات قدرتی: مانند وزنه، کش و توپ های طبی برای افزایش قدرت بدنی بازیکنان.
کاپیتان باند: برای مشخص کردن کاپیتان تیم.
لباس داوری: داوران نیز باید لباس های مخصوص برای بازی های فوتبال داشته باشند.
وسایل حفاظتی: در برخی مواقع، بازیکنان ممکن است به وسایل حفاظتی مانند محافظ دندان، محافظ سر و ماسک نیز نیاز داشته باشند.
کیف ورزشی: برای حمل و نقل وسایل ورزشی.
لباس ورزشی: شامل پیراهن، شورت و جوراب ورزشی است که باید راحت و مناسب برای فعالیت بدنی باشد.
ساق بند (محافظ ساق پا): برای محافظت از ساق پا در برابر ضربات و آسیب های احتمالی.
جوراب ورزشی: جوراب های بلند که روی ساق بند قرار می گیرند و از پا در برابر سایش و تاول محافظت می کنند.
دستکش دروازه بانی: دروازه بان ها برای محافظت از دستان خود و گرفتن بهتر توپ به دستکش نیاز دارند.

فوتبال مناسب چه افرادی است

افرادی که می توانند در رشته ورزشی فوتبال موفقیت بیشتری داشته باشند، معمولاً کنترل توپ، دریبل زدن، پاس دادن دقیق، شوت زنی و قدرت بدنی از جمله مهارت های اساسی برای موفقیت در فوتبال هستند. آگاهی فضایی، دانش تاکتیکی و توانایی ارزیابی ریسک از جمله عوامل مهم در تصمیم گیری های صحیح در زمین بازی هستند. افرادی که استقامت، تعادل، هماهنگی، سرعت و قدرت بدنی برای اجرای موفقیت آمیز در فوتبال حیاتی هستند. معمولا افرادی که اشتیاق و عشق به ورزش، خونسردی و قدرت ذهنی، قابلیت آموزش پذیری و انگیزه شخصی از ویژگی های کلیدی بازیکنان موفق است. تمرین مداوم و برنامه ریزی شده می تواند بهبود مهارت های فردی و تیمی را تسریع کند.

از طرفی رژیم غذایی مناسب و استراحت کافی می تواند به بهبود عملکرد ورزشی و افزایش انرژی کمک کند. انگیزه و پشتکار برای مقابله با چالش ها و ادامه دادن، حتی در مواجهه با شکست، از ویژگی های کلیدی بازیکنان موفق است. پذیرفتن مسئولیت نقش خود در زندگی و درک اینکه زندگی همیشه آسان و عادلانه نیست. نترسیدن از پذیرفتن ریسک های حساب شده و ارزیابی خطرات و مزایا قبل از تصمیم گیری بزرگ نیز بسیار تاثیرگذار است. علاوه بر این، داشتن مربی خوب، امکانات مناسب و برنامه های آموزشی منظم نیز می تواند به موفقیت در فوتبال کمک کند.

فوتبال برای افراد دارای معلولیت جسمی

افراد دارای معلولیت جسمی نه تنها می‌توانند در رشته ورزشی فوتبال فعالیت کنند، بلکه رشته‌های فوتبال مختص افراد با معلولیت‌های مختلف، سال‌هاست که در سطح جهانی و پارالمپیک برگزار می‌شوند و بسیار محبوب هستند.ئاین ورزش‌ها با اعمال تغییراتی در قوانین، تجهیزات یا ابعاد زمین، امکان مشارکت گسترده‌تری را برای افراد با توانایی‌های متفاوت فراهم می‌کنند. مهمترین انواع فوتبال برای افراد دارای معلولیت جسمی عبارتند از:

فوتبال ۷ نفره (CP Football)

این نوع فوتبال برای افراد دارای فلج مغزی (Cerebral Palsy) و سایر مشکلات عصبی (مانند سکته مغزی یا آسیب مغزی پس از حادثه) که بر توانایی حرکتی آن‌ها تأثیر می‌گذارد، طراحی شده است. بازیکنان باید قادر به راه رفتن باشند. هر تیم با ۷ بازیکن در زمین بازی می‌کند. قوانین آن بسیار شبیه به فوتبال معمولی است، اما با تغییرات کلیدی:

حذف قانون آفساید: برای سادگی و روان‌تر شدن بازی.
ابعاد زمین کوچکتر: زمین معمولاً بین ۵۰ تا ۷۵ متر طول و ۳۰ تا ۵۰ متر عرض دارد.
مدت زمان بازی: معمولاً دو نیمه ۳۰ دقیقه‌ای با ۱۵ دقیقه استراحت بین دو نیمه.
تعویض: تعداد تعویض‌ها ممکن است بیشتر باشد.
پرتاب اوت: بازیکنان می‌توانند توپ را با یک دست نیز پرتاب کنند یا قل بدهند.
کلاس‌بندی پزشکی: بازیکنان بر اساس میزان و شدت معلولیتشان کلاس‌بندی می‌شوند تا رقابت عادلانه باشد (معمولاً در کلاس‌های C5 تا C8). هر تیم باید ترکیبی از بازیکنان از کلاس‌های مختلف را در زمین داشته باشد.
وضعیت پارالمپیکی: فوتبال ۷ نفره تا سال ۲۰۱۶ در بازی‌های پارالمپیک حضور داشت.

فوتبال ۵ نفره (Blind Football / 5-a-side Football)

این نوع فوتبال برای افراد نابینا یا کم‌بینا طراحی شده است. هر تیم با ۵ بازیکن در زمین بازی می‌کند: ۴ بازیکن میدانی نابینا یا کم‌بینای شدید و ۱ دروازه‌بان بینا (که محدود به محوطه خاصی است). توپی خاص با زنگوله‌های داخلی که بازیکنان با شنیدن صدای آن موقعیت توپ را تشخیص می‌دهند. تمام بازیکنان میدانی (به جز دروازه‌بان) برای ایجاد عدالت باید چشم‌بند بزنند، حتی اگر درجه‌ای از بینایی داشته باشند (کلاس B1). یک راهنمای بینا از کنار زمین بازیکنان را با دستورات صوتی هدایت می‌کند. همچنین دروازه‌بان و مربی نیز می‌توانند راهنمایی کنند.

قانون آفساید وجود ندارد. زمین با دیوارهای کناری یا تابلوهای تبلیغاتی محصور شده تا توپ از بازی خارج نشود و بازیکنان مرزها را حس کنند. بازیکنان هنگام حرکت به سمت توپ باید با صدای بلند “گُو!” (Go) بگویند تا بازیکنان حریف از حضور آن‌ها آگاه شوند. فوتبال ۵ نفره یکی از رشته‌های رسمی و محبوب در بازی‌های پارالمپیک است.

فوتبال قطع عضو (Amputee Football)

برای بازیکنانی که دارای قطع عضو هستند (ناحیه پایین‌تنه برای بازیکنان میدانی و ناحیه بالاتنه برای دروازه‌بان‌ها). هر تیم با ۷ بازیکن (۶ بازیکن میدانی و ۱ دروازه‌بان) در زمین بازی می‌کند. بازیکنان میدانی که پای قطع عضو دارند، مجاز به استفاده از پروتز در حین بازی نیستند و از عصاهای مخصوص برای حرکت و حفظ تعادل استفاده می‌کنند. آن‌ها توپ را با یک پا بازی می‌کنند. دروازه‌بان‌ها باید دارای قطع عضو در ناحیه دست یا بازو باشند. بازی در دو نیمه ۲۵ دقیقه‌ای برگزار می‌شود. در حال حاضر فوتبال قطع عضو در بازی‌های پارالمپیک نیست، اما مسابقات جهانی و بین‌المللی معتبری دارد.

فوتبال با ویلچر برقی (Powerchair Football/Power Soccer)

برای افرادی با معلولیت‌های شدیدتر که نیاز به استفاده از ویلچر برقی دارند. بازیکنان در ویلچرهای برقی مخصوص فوتبال می‌نشینند که به آن‌ها “گارد”های جلویی متصل است تا بتوانند توپ را به جلو هل دهند و کنترل کنند. توپ معمولاً بزرگ‌تر از توپ فوتبال معمولی است. بازی در زمین‌های داخل سالن (بسکتبال یا بدمینتون) برگزار می‌شود. در حال حاضر فوتبال با ویلچر برقی جزو رشته‌های پارالمپیک نیست.

سبد خرید