رشته ورزشی بیسبال

آشنایی با رشته ورزشی بیسبال

بیسبال (Baseball) یک رشته ورزشی تیمی محبوب است که عمدتاً در آمریکای شمالی، آمریکای لاتین و بخش‌هایی از شرق آسیا (مانند ژاپن و کره جنوبی) رواج دارد و به عنوان ورزش ملی ایالات متحده آمریکا شناخته می‌شود. این ورزش با چوب و توپ در یک زمین چمن بزرگ بازی می‌شود و هدف اصلی آن کسب امتیاز با دویدن بین پایه‌ها (Bases) است.

بیسبال یک ورزش چوب و توپ است که بین دو تیم ۹ نفره در یک زمین الماس‌شکل انجام می‌شود. تیم مهاجم با ضربه زدن به توپ پرتاب شده توسط پیچر تیم مدافع سعی در کسب امتیاز دارد و بازیکنان مهاجم باید به ترتیب تمام چهار “پایه” (اول، دوم، سوم و خانه) را لمس کنند تا امتیاز بگیرند. تیم مدافع نیز تلاش می‌کند با “اوت” کردن سه بازیکن مهاجم، نوبت حمله تیم مقابل را به پایان برساند. بازی معمولاً شامل ۹ نوبت است و تیمی که در پایان بازی امتیاز بیشتری کسب کرده باشد، برنده خواهد شد.

تاریخچه

تاریخچه رشته ورزشی بیسبال هم در سطح جهان و هم در ایران، مسیری پرفراز و نشیب را طی کرده است. بیسبال ریشه‌های خود را در بازی‌های مشابه با چوب و توپ در اروپا و آمریکای شمالی دارد. نمی‌توان یک فرد واحد را به عنوان “مخترع” بیسبال معرفی کرد. بازی‌های شبیه به بیسبال با استفاده از چوب و شیء کروی در فرهنگ‌های باستانی مانند یونان، مصر و حتی ایران (بازی‌هایی مانند چوگو) وجود داشته است. در اوایل قرن ۱۵ میلادی در اروپا نیز بازی‌هایی شبیه بیسبال به صورت بومی و محلی رایج بوده است.

 اولین مسابقه مدرن بیسبال که در اسناد نوشتاری گزارش شده است، به مسابقه‌ای در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بیچ‌ویل، انتاریو، کانادا مربوط می‌شود. الکساندر کارترایت، فردی که اغلب به عنوان پدر بیسبال مدرن شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از قوانین را برای باشگاه نیویورک نیکرباکرز تدوین کرد که به “قوانین نیکرباکرز” معروف شد و پایه و اساس بسیاری از قوانین بیسبال امروزی است. این قوانین شامل زمین الماس‌شکل، سیستم اوت کردن و نحوه امتیازدهی بود.در سال ۱۸۶۹ نخستین تیم کاملاً حرفه‌ای بیسبال در ایالات متحده، تیم سینسیناتی رد استاکینگز تشکیل شد.

تاریخچه بیسبال در ایران

ورود و توسعه بیسبال در ایران داستانی نسبتاً جدیدتر و پرچالش‌تر دارد. بیسبال برای اولین بار به همت دانشجویان دانشسرای تربیت بدنی تهران در دهه ۱۳۲۰ به ایران راه یافت، اما فعالیت‌های آن محدود بود و به صورت رسمی سازماندهی نشده بود. در سال ۱۳۶۳، این ورزش با نام “کمیته بیسبال” در کشور رایج شد و مورد توجه قرار گرفت. در دهه ۱۳۷۰ به دلیل فعالیت‌های چشمگیر و جذب افراد زیادی، کمیته بیسبال به فدراسیون تبدیل شد و مسابقات مختلفی در سطح کشور برگزار کرد. اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور بیسبال در “مس سه چشمه کرمان” آغاز شد. اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور سافتبال بانوان در سال 1385 با حضور ۴ تیم در تهران برگزار شد. 

در سال ۱۳۸۸ بیسبال و سافتبال به عضویت “فدراسیون انجمن‌های ورزشی” درآمدند و به همراه ۱۴ رشته ورزشی دیگر در این فدراسیون فعالیت می‌کنند. تیم ملی بیسبال ایران از سال ۱۹۹۹ در مسابقات بین‌المللی حضور یافته است. ایران در مسابقات قهرمانی غرب آسیا در سال‌های مختلف موفق به کسب مقام شده است، از جمله نایب قهرمانی در سال ۲۰۱۵ و مقام سوم در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۷ و همچنین کسب مقام سوم در مسابقات اخیر غرب آسیا (اردیبهشت ۱۴۰۴).

تمرینات تخصصی در رشته ورزشی بیسبال

برای موفقیت در رشته ورزشی بیسبال، نیاز به تمرینات تخصصی و جامع دارید که شامل جنبه‌های فیزیکی، فنی، تاکتیکی و ذهنی می‌شود. هر پوزیشن در بیسبال (پیچر، کچر، اینفیلدر، اوتفیلدر، ضربه‌زننده) نیاز به مهارت‌های خاص خود دارد، اما در اینجا به تمرینات کلی و تخصصی که برای بهبود عملکرد یک بازیکن بیسبال ضروری هستند، اشاره می‌کنیم.

تمرینات فیزیکی

• وزنه‌ای: شامل اسکوات، ددلیفت، پرس سینه، پرس سرشانه، حرکات پارویی و تمام حرکات ترکیبی که عضلات اصلی بدن (پاها، هسته بدن، بالاتنه) را درگیر می‌کنند. این تمرینات برای افزایش قدرت ضربه، پرتاب و سرعت دویدن حیاتی هستند.
• با وزن بدن: پوش آپ، پلانک، بارفیکس، دیپز.
• دوی سرعت: دویدن‌های ۱۰۰، ۶۰ و ۳۰ متر با حداکثر سرعت.
• چابکی: شامل تمرینات نردبان چابکی، Cone Drills (مانند T-Drill، L-Drill) برای بهبود تغییر جهت سریع و هماهنگی.
• پلیومتریک: شامل پرش‌های عمودی، پرش‌های طولی، باکس جامپ، پرتاب توپ مدیسن بال (برای تقویت هسته بدن و قدرت پرتاب). این تمرینات برای بهبود توانایی ضربه زدن و پرتاب با حداکثر قدرت بسیار مهم هستند.
• اسپرینت‌های سربالایی: برای افزایش قدرت پاها.
• استقامت هوازی: دویدن با سرعت متوسط برای مدت طولانی (۲-۳ بار در هفته) برای بهبود ریکاوری و توانایی حفظ انرژی در طول بازی‌های طولانی.
• استقامت بی‌هوازی: تکرار دوی سرعت با فواصل استراحت کوتاه، شبیه‌سازی شرایط بازی.

تمرینات فنی (مهارتی)

• تمرینات با Tee Work: ضربه زدن به توپ ثابت روی سه‌پایه برای تمرین مکانیک صحیح ضربه، دنبال کردن توپ و انتقال وزن.
• باتینگ از توپ پرتابی: تمرین با پرتاب‌کننده برای شبیه‌سازی شرایط واقعی بازی و عادت کردن به سرعت و انواع پرتاب‌ها.
• درل‌های ضربه: شامل تمرینات یک‌دستی برای تقویت مچ دست، تمرینات با توپ‌های سنگین‌تر و سبک‌تر.
• Eye-Tracking Drills: تمرین برای بهبود توانایی دنبال کردن توپ با چشم.
• مکانیک پرتاب: تمرین فرم صحیح پرتاب برای حداکثر قدرت و دقت و جلوگیری از آسیب (استفاده از تمام بدن، نه فقط بازو).
• پرتاب‌های هدفمند (Target Practice): پرتاب به سمت اهداف کوچک برای بهبود دقت.
• Long Toss: پرتاب‌های بلند برای افزایش قدرت بازو و استقامت.
• Pitching Drills (برای پیچرها): تمرین انواع پرتاب‌ها و کنترل آن‌ها.
• اوتفیلد: تمرین گرفتن توپ‌های بلند (Fly Balls)، توپ‌های زمینی و پرتاب دقیق به پایه‌ها.
• اینفیلد: تمرین گرفتن توپ‌های زمینی، چرخش دونفره و پرتاب‌های سریع و دقیق به پایه‌های مختلف.
• کچر: تمرین گرفتن پرتاب‌های سریع، بلاک کردن توپ‌های پایین ، پرتاب به پایه‌ها برای اوت کردن دزدان پایه ( و ارتباط با پیچر.
• تمرینات توپ بازی : استفاده از توپ‌های تنیس یا توپ‌های کوچکتر برای بهبود عکس‌العمل و هماهنگی دست و چشم.

انواع مسابقات رشته ورزشی بیسبال

رشته ورزشی بیسبال، هم در سطح جهان و هم در ایران، در قالب‌های مختلفی برگزار می‌شود که می‌توان آن‌ها را به دو دسته کلی مسابقات باشگاهی/لیگ‌ها و مسابقات ملی/بین‌المللی تقسیم کرد.

انواع مسابقات بیسبال در جهان

• مسابقات جهانی بیسبال کلاسیک: معتبرترین رقابت بین‌المللی بیسبال است که توسط کنفدراسیون بیسبال و سافتبال جهان (WBSC) سازماندهی می‌شود. این مسابقات با حضور بازیکنان MLB و سایر لیگ‌های حرفه‌ای برگزار می‌شود و به عنوان “جام جهانی” بیسبال شناخته می‌شود.
• بازی‌های المپیک: بیسبال چندین بار در بازی‌های المپیک حضور داشته است، اگرچه به طور دائمی جزو رشته‌های اصلی نبوده است. حضور آن در المپیک به افزایش جهانی شدن این ورزش کمک می‌کند.
• جام جهانی بیسبال : این مسابقه تا سال ۲۰۱۱ برگزار می‌شد و پس از آن با WBC ادغام یا جایگزین شد.
• جام پریمیر ۱۲: یکی دیگر از مسابقات بزرگ بین‌المللی WBSC که تیم‌های برتر جهان را گرد هم می‌آورد و جنبه کسب سهمیه المپیک نیز می‌تواند داشته باشد.
• بازی‌های قاره‌ای و منطقه‌ای: مانند بازی‌های آسیایی، بازی‌های پان‌آمریکن، مسابقات قهرمانی اروپا و مسابقات قهرمانی غرب آسیا (که ایران نیز در آن شرکت می‌کند)..

انواع مسابقات بیسبال در ایران

• لیگ بیسبال ایران: لیگ برتر بیسبال ایران (یا لیگ کشوری): این مهمترین رقابت داخلی بیسبال در ایران است. اولین دوره آن در سال ۱۳۹۰ برگزار شد و از آن زمان تاکنون به صورت منظم (سالانه) برگزار می‌شود. تیم‌هایی از استان‌های مختلف کشور مانند بوشهر (سالار بوشهر قهرمان چندین دوره)، تهران، اصفهان، گیلان و خراسان رضوی در آن شرکت می‌کنند.
• مسابقات قهرمانی کشور: علاوه بر لیگ، مسابقات قهرمانی کشور نیز در رده‌های سنی مختلف (بزرگسالان، جوانان و …) برگزار می‌شود تا استعدادهای جدید شناسایی شوند.
• لیگ‌ها و جام‌های استانی: در استان‌هایی که بیسبال فعال‌تر است (مانند بوشهر، البرز، تهران، اصفهان)، مسابقات استانی و منطقه‌ای برای توسعه بیشتر این ورزش و شناسایی بازیکنان برگزار می‌شود.

قوانین مخصوص مسابقات رشته ورزشی بیسبال

بیسبال ورزشی پیچیده با قوانین زیاد است، اما اصول کلی آن نسبتاً ساده هستند. در اینجا مهم‌ترین و اساسی‌ترین قوانین مسابقات بیسبال را توضیح می‌دهیم. دو تیم ۹ نفره به نوبت حمله (ضربه‌زنی و دویدن روی پایه‌ها) و دفاع (پرتاب و گرفتن توپ) می‌کنند. هدف تیم مهاجم کسب امتیاز (Run) و هدف تیم مدافع جلوگیری از امتیازگیری حریف است. یک امتیاز زمانی کسب می‌شود که بازیکن مهاجم پس از ضربه زدن به توپ و لمس موفقیت‌آمیز تمام چهار پایه (پایه اول، پایه دوم، پایه سوم و سپس “هوم پلیت” – Home Plate) به صورت متوالی و بدون اوت شدن، به هوم پلیت بازگردد. هر بازی بیسبال معمولاً شامل ۹ اینینگ است. هر اینینگ دو نیمه دارد. نیمه اول تیم مهمان حمله می‌کند و تیم میزبان دفاع و نیمه دوم تیم میزبان حمله می‌کند و تیم مهمان دفاع. هدف تیم مدافع “اوت” کردن سه بازیکن تیم مهاجم است. زمانی که سه اوت توسط تیم مدافع به دست آید، نیمه اینینگ به پایان می‌رسد و نوبت حمله دو تیم جابجا می‌شود.

اگر در پایان ۹ اینینگ، امتیازات دو تیم برابر باشد، بازی با اضافه شدن اینینگ‌ها ادامه می‌یابد تا زمانی که یک تیم در پایان یک اینینگ کامل، امتیاز بیشتری داشته باشد. پیچر توپ را به سمت کچر پرتاب می‌کند و ضربه‌زننده باید سعی کند به آن ضربه بزند. پرتاب باید از بالای پیچر ماوند و به سمت منطقه ضربه (Strike Zone) باشد. یک منطقه فرضی بالای هوم پلیت که از زانوهای ضربه‌زننده تا وسط کمر او امتداد دارد.

روش های استرایک 

• توپ از منطقه ضربه عبور کند و ضربه‌زننده به آن ضربه نزند.
• ضربه زننده به توپ ضربه بزند اما آن را خطا (Foul Ball) بزند (مگر اینکه قبلاً دو استرایک داشته باشد).
• ضربه زننده برای زدن توپ تلاش کند اما به آن نخورد (Swing and Miss).
• سه استرایک = اوت: اگر ضربه‌زننده سه استرایک داشته باشد، “استرایک اوت” می‌شود.
• بال (Ball): اگر پیچر توپ را خارج از منطقه ضربه پرتاب کند و ضربه‌زننده به آن ضربه نزند.
• چهار بال = واک (Walk): اگر پیچر چهار “بال” پرتاب کند، ضربه‌زننده به طور رایگان به پایه اول می‌رود (اولین پایه را “واک” می‌کند).

اوت کردن مهاجمان

• گراند اوت: اگر ضربه‌زننده به توپ ضربه بزند و بازیکن مدافع توپ را بگیرد و قبل از اینکه ضربه‌زننده به پایه اول برسد، آن را به بازیکن مدافع روی پایه اول پرتاب کند.
• فلای اوت : اگر ضربه‌زننده به توپ ضربه بزند و بازیکن مدافع توپ را قبل از اینکه به زمین بخورد، در هوا بگیرد. در این صورت، بازیکنان روی پایه‌ها باید قبل از دویدن به پایه بعدی، به پایه‌های خود بازگردند (Tag Up).
• تاگ اوت: اگر بازیکن مدافعی که توپ را در اختیار دارد، بازیکن مهاجم در حال دویدن را لمس کند (با دستکش حاوی توپ یا با دستی که توپ در آن است).
• فورس اوت : اگر بازیکنی مجبور به دویدن به پایه بعدی باشد (مثلاً چون بازیکن دیگری پشت سر او از هوم پلیت می‌آید) و بازیکن مدافع توپ را قبل از رسیدن بازیکن مهاجم به آن پایه، روی آن پایه لمس کند.
• اینفیلد فلای : یک قانون پیچیده برای جلوگیری از تاکتیک‌های ناعادلانه. اگر توپی به هوا بلند شود و بتواند توسط یک اینفیلدر با تلاش معمول گرفته شود (در حالی که حداقل دو نفر روی پایه‌ها هستند و کمتر از دو اوت وجود دارد)، ضربه‌زننده به صورت خودکار اوت می‌شود، حتی اگر توپ گرفته نشود. این قانون برای جلوگیری از عمدی انداختن توپ توسط مدافع برای ایجاد دابل پلی (Double Play) است.

دویدن روی پایه‌ها

• هیت (Hit): ضربه‌زدن به توپ به گونه‌ای که ضربه‌زننده بتواند با موفقیت به حداقل پایه اول برسد. انواع هیت شامل “سینگل” (Single)، “دابل” (Double)، “تریپل” (Triple) و “هوم ران” (Home Run) است.
• هوم ران: زمانی که ضربه‌زننده به توپ به قدری محکم ضربه می‌زند که توپ از محدوده بازی (فنس اوتفیلد) خارج شود. در این صورت، ضربه‌زننده و هر بازیکن دیگر روی پایه‌ها می‌توانند به راحتی تمام پایه‌ها را لمس کرده و امتیاز بگیرند.
• دزدیدن پایه: بازیکن مهاجم روی پایه می‌تواند قبل از اینکه پیچر توپ را پرتاب کند، تلاش کند تا به پایه بعدی بدود. اگر کچر توپ را به پایه بعدی پرتاب کند و قبل از رسیدن بازیکن، بازیکن مدافع با توپ آن را لمس کند، بازیکن دزد اوت می‌شود.
• ترک پایه: بازیکنان روی پایه‌ها می‌توانند قبل از پرتاب پیچر، کمی از پایه خود فاصله بگیرند.

تجهیزات و لوازم ورزشی مورد نیاز رشته ورزشی بیسبال

رشته ورزشی بیسبال به تجهیزات و لوازم خاصی نیاز دارد که هم برای بازیکنان (لوازم انفرادی) و هم برای زمین بازی (لوازم تیمی و زمین) ضروری هستند. در ادامه به تفکیک به این لوازم می‌پردازیم

• دستکش بیسبال: مهم‌ترین وسیله دفاعی برای گرفتن توپ است که انواع مختلفی دارد:
  • دستکش اینفیلدر: معمولاً کوچک‌تر و کم‌عمق‌تر برای گرفتن سریع توپ و پرتاب آن.
  • دستکش اوتفیلدر : بزرگ‌تر و با جیب عمیق‌تر برای گرفتن توپ‌های پروازی بلند.
  • میّت پایه اول : یک نوع دستکش مخصوص و بزرگ‌تر برای بازیکن پایه اول که گرفتن پرتاب‌های مختلف را آسان‌تر می‌کند.
  • میّت کچر : بسیار ضخیم و بالشتک‌دار برای جذب ضربه پرتاب‌های سریع پیچر.
• چوب بیسبال: وسیله‌ای برای ضربه زدن به توپ است. از مواد مختلفی مانند چوب، آلومینیوم یا کامپوزیت ساخته می‌شود. وزن و اندازه چوب بسته به سن، قدرت و ترجیح بازیکن متفاوت است.
• کلاه ایمنی ضربه‌زنی : برای محافظت از سر و صورت ضربه‌زننده (Batter) در برابر توپ‌های پرتابی. بکار میرود. معمولاً دارای محافظ صورت است.
• کفش بیسبال: کفش‌های مخصوص با استوک (میخ) در زیره برای ایجاد کشش و جلوگیری از لیز خوردن روی چمن و خاک. استوک‌ها می‌توانند از جنس لاستیک (برای لیگ‌های جوانان و آماتور) یا فلز (برای سطوح حرفه‌ای‌تر) باشند.
• دستکش ضربه‌زنی: برای افزایش چسبندگی به چوب بیسبال و جلوگیری از تاول زدن دست‌ها.
• توپ بیسبال: توپی با هسته چوب پنبه‌ای یا لاستیکی که با نخ پیچیده شده و با چرم سفید پوشانده می‌شود و دارای دوخت قرمز رنگ است.
• هوم پلیت: صفحه پنج‌ضلعی سفید رنگ که نقطه شروع و پایان امتیازگیری است.
• پایه‌های اول، دوم و سوم: بالشتک‌های مربعی شکل که بازیکنان برای کسب امتیاز باید آن‌ها را لمس کنند.
• پیچر پلات: یک صفحه مستطیلی شکل که پیچر هنگام پرتاب پا را روی آن قرار می‌دهد.
• تور پشت کچر: توری بزرگ پشت هوم پلیت که از رفتن توپ به سمت تماشاگران یا محوطه خارج از بازی جلوگیری می‌کند.
• ماشین پرتاب توپ: دستگاهی برای پرتاب توپ با سرعت و دقت ثابت، بسیار مفید برای تمرینات ضربه‌زنی.

انواع لباس ورزشی رشته ورزشی بیسبال

برای رشته ورزشی بیسبال، لباس‌های ورزشی از اهمیت بالایی برخوردارند، چرا که علاوه بر راحتی، باید امکان حرکت آزادانه را فراهم کرده و در عین حال، نماد تیم و بازیکن باشند. در ادامه به انواع لباس‌های ورزشی مورد نیاز بیسبال اشاره می‌کنیم:

• پیراهن بیسبال: این اصلی‌ترین بخش لباس هر بازیکن بیسبال است. معمولاً از پارچه‌های سبک، قابل تنفس و مقاوم در برابر تعریق (مانند پلی‌استر) ساخته می‌شوند تا بازیکن در طول بازی خنک و راحت بماند. در جلو معمولاً نام تیم، لوگو یا نماد تیم حک شده است. در پشت پیراهن نیز شماره بازیکن و نام خانوادگی او (اختیاری) قرار می‌گیرد.
• شلوار بیسبال: شلوارهای بیسبال با شلوارهای ورزشی معمولی تفاوت دارند و برای محافظت و راحتی بازیکنان طراحی شده‌اند. از پارچه‌های ضخیم و مقاوم، اغلب با ترکیبی از پلی‌استر و الاستین ساخته می‌شوند تا در برابر ساییدگی ناشی از سُر خوردن (sliding) روی زمین مقاومت کنند.
• کلاه بیسبال: کلاه بیسبال نمادی شناخته‌شده از این ورزش است و کاربردی دوگانه دارد. لبه جلویی کلاه از چشم‌ها در برابر نور خورشید محافظت می‌کند، که در زمین‌های باز بیسبال بسیار مهم است. لوگو یا نام تیم روی کلاه گلدوزی شده و به عنوان بخشی از هویت بصری تیم عمل می‌کند.
• جوراب بیسبال: جوراب‌های بیسبال بلندتر و ضخیم‌تر از جوراب‌های معمولی هستند: معمولاً تا بالای ساق پا می‌آیند.

رشته ورزشی بیسبال مناسب چه افرادی است

موفقیت در رشته ورزشی بیسبال به ترکیبی از ویژگی‌های فیزیکی، روانی، ذهنی و شخصیتی نیاز دارد. از آنجایی که بیسبال ورزشی بسیار تاکتیکی و با جزئیات فراوان است، استعدادهای مختلفی می‌توانند در جایگاه‌های متفاوت به موفقیت برسند.

ویژگی‌های فیزیکی

• قدرت انفجاری: برای ضربه زدن به توپ (به ویژه هوم ران)، پرتاب‌های قدرتمند (برای پیچرها و فیلدرها) و شروع‌های سریع از پایه‌ها. این قدرت در عضلات پا، هسته بدن و بالاتنه بسیار مهم است.
• سرعت: توانایی دویدن سریع بین پایه‌ها، دزدیدن پایه و پوشش دادن زمین در دفاع (به ویژه برای اوتفیلدرها و بازیکنان میانی اینفیلد). سرعت واکنش نیز برای واکنش به توپ‌های پرتابی یا ضربه خورده حیاتی است.
• چابکی: توانایی تغییر جهت سریع و ناگهانی در زمین برای گرفتن توپ، دویدن روی پایه‌ها و انجام حرکات دفاعی پیچیده.
• هماهنگی چشم و دست: این یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها در بیسبال است، به خصوص برای ضربه‌زننده‌ها که باید توپ را با سرعت بالا تشخیص داده و به آن ضربه بزنند. همچنین برای گرفتن توپ‌ها در دفاع بسیار ضروری است.
• استقامت: اگرچه بیسبال ورزشی با دویدن‌های مداوم نیست، اما بازی‌ها می‌توانند طولانی باشند (۹ اینینگ یا بیشتر) و نیاز به حفظ تمرکز و انرژی در طول زمان دارند. پیچرها به استقامت بازویی بالایی نیاز دارند.
• انعطاف‌پذیری و پویایی: دامنه حرکتی خوب در مفاصل (به ویژه شانه‌ها، باسن و زانوها) برای پرتاب‌های موثر، ضربه زدن قدرتمند و جلوگیری از آسیب‌دیدگی.
• قد و هیکل: اگرچه بیسبال برای انواع تیپ‌های بدنی جا دارد، اما در برخی پوزیشن‌ها (مانند پیچرها که اغلب بلندقد هستند یا بازیکنان پایه اول که باید به توپ‌های پرتابی برسند) ویژگی‌های خاص بدنی می‌توانند یک مزیت باشند.

بیسبال برای افراد دارای معلولیت جسمی

قطعاً افراد دارای معلولیت جسمی می‌توانند در رشته ورزشی بیسبال فعالیت داشته باشند. اگرچه بیسبال سنتی ممکن است چالش‌هایی را برای برخی افراد دارای معلولیت ایجاد کند، اما با تطبیق و تغییر قوانین و تجهیزات، این ورزش برای طیف وسیعی از افراد دارای معلولیت، از جمله معلولیت‌های جسمی، قابل دسترس و لذت‌بخش شده است. در سطح جهانی، سازمان‌ها و لیگ‌های متعددی وجود دارند که به طور خاص برای افراد دارای معلولیت طراحی شده‌اند.

چگونه بیسبال برای افراد دارای معلولیت جسمی تطبیق داده می‌شود؟

تغییرات زمین به این صورت است که سطوح لاستیکی یا هموار به جای چمن و خاک برای سهولت حرکت ویلچر و عصا استفاده میشود. پایه‌های مسطح به جای بالشتک‌های سنتی برای جلوگیری از واژگونی مورد استفاده قرار میگیرد. تغییرات قوانین نیز به این صورت است که امکان استفاده از سه‌پایه برای ضربه زدن به توپ به جای پرتاب پیچر فراهم میشود. تعداد اوت‌ها در هر اینینگ یا حذف کامل قانون اوت برای افزایش فرصت مشارکت کاهش پیدا میکند. کمک گرفتن از “یاریگر” در هنگام دویدن روی پایه‌ها یا در دفاع مجاز می شود. پرتاب‌های “آهسته” توسط پیچر انجام میشود. از توپ‌های نرم‌تر برای ایمنی بیشتر و چوب‌های بیسبال با دسته پهن‌تر برای گرفتن راحت‌تر استفاده می شود.